இந்தி திணிப்பு

தேடிச் சோறு நிதந்தின்று-பல
சின்னஞ்சிறு கதைகள் பேசி-மனம்
வாடித் துன்பமிக உழன்று-பிறர்
வாடப் பலசெயல்கள் செய்து- நரை
கூடிக் கிழப்பருவம் எய்தி – கொடுங்
கூற்றுக் கிரையெனப்பின் மாயும்- பல
வேடிக்கை மனிதரைப் போலே-நான்
வீழ்வேனென்று நினைத்தாயோ?

வீறுகொண்டு எழ வைத்த பாரதியின் வரிகள், சுதந்திர வேட்கை தனியும்போதெல்லாம் ஒருமுறை வாசித்தால் போதும், ரட்சகனின் நாக்கு பூச்சி போல நரம்புகள் புடைத்துவிடும்.

ஆதி தொட்டே தென்னிந்தியர்கள் மீதும், நம் கலாச்சாரம் மீதும், நம் ஒற்றுமையின் மீதும் இந்த காவி பக்தாக்களுக்கும், வடஇந்திய மாலுமிகளுக்கும் ஒரு கட்டற்ற வெறுப்பு உள்ளது.
அவர்களின் திணிப்பை மார்புடைத்து எதிர்த்த ஒரே கலாச்சாரம் தமிழ் கலாச்சாரம் மட்டுமே.

1937 முதலே Anti-Hindi imposition agitation தொடங்கி எதிர்த்து வந்தவர்கள் நாம். இன்று கர்நாடகாவிலும், ஆந்திராவிலும், தெலுங்கானாவிலும், கேரளாவிலும் வேரூன்றி பல்லிளிக்கிறது ஹிந்தி.

100 ஆண்டுகளைக் கடந்தும் இன்னமும் அவர்களால் தமிழ்நாட்டில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்த முடியவில்லை. எனவே நேரிடை மோதல் தோல்வியை தந்த பட்சத்தில் இப்போது அதிகார வழி உட்புகுகிறார்கள். இந்தி வழி கல்வி என ப்ரார்த்திமிக், பரிட்சையா, மத்தியமா, ராஷ்டிரபாஷா என வேடிக்கையான தேர்வுகளை நடத்தியும், நம் மாணவர்கள் கேள்வியையே பதிலாக எழுதிவிட்டு வருகின்ற கில்லாடிகள்😂
இப்போது மைல்கற்களிலும், பதாகைகளிலும் தமிழை பிடுங்கிவிட்டு, இந்தியில் எழுதுகிறார்கள்.

நம் மக்கள் பதிலுக்கு செய்தது இணைப்பில்